Τι μοιάζει με αράχνη καστανιάς

Με τα λόγια: η ταραντούλα αράχνη, ο κάτοικος του αγγλόφωνου χώρου είναι συνήθως ένας τεράστιος ταραντούλα. Οι κάτοικοι των νότιων περιοχών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης ανακαλούν αμέσως μεγάλες γκρίζες αράχνες του γένους Lycosa, ανοίγοντας τρύπες στις ξηρές στέπες της νότιας Ουκρανίας, της Κριμαίας και του Κρασνοντάρ. Τώρα οι ίδιες ενώσεις θα προκύψουν μεταξύ των πολιτών της Λευκορωσίας και των κατοίκων των βορειότερων περιοχών της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη ή για άλλους λόγους, αλλά ο πληθυσμός της ρωσικής ταραντούλας στη Ρωσία έχει επεκτείνει σημαντικά τον οικότοπό του.

Εμφάνιση

Για έναν μη εξειδικευμένο στις φωτογραφίες και τις περιγραφές, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί ποια είδη ανήκει αυτό το άτομο. Για έναν ειδικό λόγω της έλλειψης γνωστού μεγέθους σε μια φωτογραφία ενός θέματος (π.χ. ένα κουτί) και μια δυσάρεστη προοπτική, ο προσδιορισμός του τύπου δεν είναι επίσης εύκολο έργο. Όλες οι αράχνες του λύκου είναι παρόμοιες μεταξύ τους και διαφέρουν ως προς το μέγεθος και τον οικοτόπο. Τα πιο διάσημα είναι η νότια ρωσική και η παλουρατίνα της Απουλίας.

Είναι ευκολότερο για έναν λαϊκό να διακρίνει τα ενήλικα άτομα σε μέγεθος: το μήκος του σώματος της Νότιας ρωσικής είναι 2,5-3 εκατοστά, και αυτό της Apulian είναι 7 εκ.

Σημείωση!

Μεταξύ των νοτίων Ρώσων υπάρχουν άτομα σημαντικά μεγαλύτερα από τα αναφερόμενα μεγέθη.

Χρώμα ταραντούλας κοκκινωπό-γκρι. Το σώμα είναι καλυμμένο με παχιές τρίχες. Υπάρχουν μικρές διαφορές στο χρώμα, λόγω των οποίων δύο είδη μπορούν να αναγνωριστούν υπό συγκεκριμένη γωνία στην φωτογραφία μιας αράχνης ταραντούλας. Στο νότιο ρωσικό "skullcap" στο κεφάλι - ένα μικρό σκοτεινό σημείο. Αλλά η αράχνη πρέπει να φωτογραφηθεί ακριβώς από ψηλά ώστε να μπορείτε να δείτε αυτό το "καπάκι".

Σημείωση!

Η αράχνη του βασιλικού μπαμπουίνου δεν είναι καστανιές και ανήκει στον Πελίνωβιο. Αυτό είναι μια ταραντούλα. Δεν είναι ο μεγαλύτερος στην ομάδα του, αλλά ο πρωταθλητής σε μέγεθος στην Αφρική.Δεδομένου ότι αυτή η ταραντούλα μοιάζει πολύ με την πραγματική tarantulas και διαφέρει μόνο σε καφέ χρώμα, συχνά συγχέεται με τους εκπροσώπους του γένους Lycosa. Ο μπαμπουίνος είναι ακόμη κατώτερος από τον παλουρατίνα του Apulia στο μήκος του σώματος, επομένως είναι επίσης αδύνατο να προσδιοριστεί το μέγεθος μιας αράχνης ως ταραντούλα.

Η σύγχυση προστίθεται από το γεγονός ότι στα αγγλικά tarantulas ονομάζονται όλες οι μεγάλες, μη πλέξιμες πέτρες αράχνης.

Αράχνη του Tarantula

Δομή

Εξωτερικά, οι ταραντούλες δεν διαφέρουν θεμελιωδώς από άλλες αράχνες. Αλλά η εσωτερική τους δομή είναι πιο πρωτόγονη από αυτή των πιο "υψηλότερων" ειδών.

Το κεφάλι του ταραντούλα μέσα στο "άδειο", όλα τα εσωτερικά όργανα βρίσκονται στην κοιλιά. Στο μπροστινό μέρος του κεφαλοθώρακα υπάρχουν 8 μάτια. Η κατανομή των οργάνων όρασης είναι άνιση:

• κάτω σειρά 4 μικρά μάτια?
• μέσο - 2 μεγάλα?
• κορυφή - 2 μικρά.

Τα τελευταία βρίσκονται στις πλευρές του κεφαλοθάλαμου, επιτρέποντας στους εκπροσώπους της Λυκόζας να βλέπουν περίπου 360 °. Το όραμα Tarantula είναι πολύ καλά αναπτυγμένο, καθώς αυτή η αράχνη κυνηγάει το βράδυ.

Υπάρχουν 5 ζεύγη άκρων στον κεφαλότορα. Το πρώτο ζευγάρι των άκρων μεταμορφώθηκε σε ισχυρά chelicerae, με τα οποία ο ταραντούλα δαγκώνει το κέλυφος του θηράματος.Το δεύτερο ζευγάρι - pedipalps, βοηθά να καταλάβετε και να κρατήσετε θήραμα. Στο αρσενικό, είναι επίσης ένα αναπαραγωγικό όργανο, εξαιτίας του οποίου οι πεππάλες του είναι πιο αναπτυγμένες από ό, τι στο θηλυκό. Τα υπόλοιπα 3 ζεύγη είναι για κίνηση.

Σε αυτά τα τρία ζευγάρια υπάρχουν λεπτές αισθητήριες τρίχες που δρουν ως όργανα αφής και ακουστικών οργάνων. Λόγω των τριχών, η αράχνη ακούει να πλησιάζει τον κίνδυνο ή τη λεία. Εδώ τελειώνει η ομοιότητα μεταξύ των διαφορετικών τύπων ταραντούλας του γένους Lycosa. Λόγω των διαφορετικών οικοτόπων και των κλιματικών συνθηκών, ο τρόπος ζωής και οι ημερομηνίες αναπαραγωγής αυτών των αράχνων δεν ταιριάζουν.

Ενδιαφέρουσες

Στα terrariums των νεοφερμένων, μπορείτε να βρείτε συχνά τη νότια ρωσική ταραντούλα, ως την πιο απλή και φθηνή άποψη από όλα τα Lycosa. Αλλά ακόμη και λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η μέγιστη τιμή ενός ταραντούλα αυτού του είδους είναι μόνο $ 28, αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα ένα σημαντικό ποσό εάν οι αράχνες πεθάνουν γρήγορα. Ακόμη και με την αγορά νεαρών ταραντούλας σε ηλικία 3-4 μηνών. Αυτές οι αράχνες κοστίζουν μόνο $ 122.

Νότια ρωσική ταραντούλα

Η λατινική ονομασία του είδους είναι η Lycosa singoriensis. Το γενικό όνομα της φόρμας "Mizgir". Υπάρχει επίσης το όνομα "γη αράχνη", το οποίο η Λυκόσα singoriensis έλαβε για τον τρόπο ζωής της. Προτιμά να ζει σε ξηρό κλίμα.

Νότια ρωσική ταραντούλα

Περιοχές οικοτόπων:

• ερήμους;
• ημι-έρημος?
• στέπες ·
• δάσος-στέπα (λιγότερο συχνά).

Δεν συμβαίνει κοντά σε μεγάλα σώματα νερού, καθώς δεν του αρέσει το υγρό χώμα.

Όροι ζωής

Η μακροζωία του Lycosa ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό και εξαρτάται από δύο παράγοντες:

• συχνότητα γραμμών: όσο πιο συχνά ο αράχνης ρίχνει, τόσο λιγότερο ζει.
• η πιθανότητα να πέσει σε μια εποχιακή χειμερία νάρκη.

Στη φύση, η Lycosa singoriensis ζει για περίπου 2 χρόνια. Στην αιχμαλωσία, δεν έχει την ευκαιρία να νιώσει και να παραμείνει για λίγο στην ανάπτυξη. Εξαιτίας αυτού, το προσδόκιμο ζωής των αρθροπόδων μειώνεται σε 1 έτος. Επίσης, συντομεύει τη ζωή μιας αράχνης πολύ γεμάτη ζωή. Όσο περισσότερο τρώει αρθροπόδιο, τόσο ταχύτερα μεγαλώνει και αναγκάζεται να μαλακώσει. Η χύτευση παίρνει πάρα πολύ ζωτικότητα. Για να αποφύγετε πολύ συχνές αλλαγές του δέρματος μπορεί να είναι, εάν κρατάτε το ζώο half-footed.

Σημείωση!

Είναι απαραίτητο να τροφοδοτήσετε την αράχνη 1 χρόνο σε 1,5-2 μήνες.

Τρόπος ζωής

Δεδομένου ότι η Lycosa είναι νυχτερινά ζώα, η μελέτη των συνηθειών τους είναι δύσκολη. Το Lycosa singoriensis σκάβει κατακόρυφα τοποθετημένα βυζιά και τα υφαίνει γύρω από τον ιστό, ακολουθώντας 2 γκολ:

• προστασία των τοίχων από το φθινόπωρο?
• τη δημιουργία ενός συστήματος συναγερμού.

Χάρη στον ιστό στους τοίχους της τρύπας και στο δίκτυο που είναι απλωμένο γύρω από την τρύπα, το νότιο ρωσικό ταραντούλα ακούει εκ των προτέρων την προσέγγιση τόσο του κινδύνου όσο και του θύματος.

Τον χειμώνα, πριν από τη χειμερία νάρκη, ο νότιος ρωσικός ταραντούλα βαθαίνει το αυλάκι και κλείνει την είσοδο σε αυτό. Δεν μπορεί να πέσει σε κατάσταση νάρκης σε ένα ζεστό δωμάτιο.

Ισχύς

Lycosa singoriensis hunts, άλματα από ένα βιζόν στα έντομα που τρέχουν στο παρελθόν. Η κύρια μάζα του τι τρώει αυτή η αράχνη γίνεται από μικρά έντομα. Συμπεριλαμβανομένων των γεωργικών παρασίτων. Όμως, η νότια ρωσική ταραντούλα δεν είναι αντίθετη στο σνακ και τους μικρότερους συγγενείς.

Νότια ρωσική ταραντούλα

Σημείωση!

Προσβάλλοντας θήραμα ή προστατεύοντας μια τρύπα, το Lycosa singoriensis είναι ικανό να πηδάει κάθετα προς τα πάνω κατά 10-15 cm.

Το κέλυφος της χιτινίνης του παγιδευμένου τράνταλα τρυπώνει με chelicerae και εγχέει δηλητήριο, διαλύοντας τα εσωτερικά του θύματος. Μετά από 1-2 ώρες, η αράχνη χτυπάει το γεύμα της.

Δηλητηρίαση

Ισχυρά tarantulas cheaters φαίνονται τρομακτικό λόγω του γεγονότος ότι η αράχνη πρέπει να τρυπηθούν σκληρά κοχύλια τους σκαθάρια. Το δηλητήριο είναι σχεδιασμένο για μικρά έντομα. Επομένως, το Lycosa singoriensis διαπερνά εύκολα το ανθρώπινο δέρμα, αλλά δεν μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη. Οι επιπτώσεις της επίθεσης στη νότια ρωσική ταραντούλα είναι παρόμοιες με τις δαγκώματα μιας μέλισσας ή μιας σφήκας:

• ο οξύς πόνος κατά τη στιγμή του δαγκώματος.
• τοπικό οίδημα.
• γκρίνια πόνο στο σημείο της δάγκωμα.

Μερικές φορές το δέρμα γίνεται κίτρινο.Η κίτρινη περίοδος διαρκεί περίπου 2 μήνες.

Αναπαραγωγή

Τα παιχνίδια γάμου Lycosa singoriensis αρχίζουν στα τέλη του καλοκαιριού. Αφού βρεθεί το θηλυκό, το αρσενικό κινεί ενεργά τα μπροστινά πόδια και δονείται στην κοιλιά. Το θηλυκό, έτοιμο για ζευγάρωμα, επαναλαμβάνει τις κινήσεις του αρσενικού, προτείνοντας να προχωρήσει σε ενεργές ενέργειες.

Σε μια σημείωση

Μετά το ζευγάρωμα, ένα πεινασμένο θηλυκό μπορεί να έχει ένα σνακ με έναν σύντροφο, οπότε το αρσενικό απομακρύνεται γρήγορα.

Το γονιμοποιημένο θηλυκό χειμεριών νάρκη για το χειμώνα, και την άνοιξη σέρνεται προς τα πάνω και εκθέτει την κοιλιά στον ήλιο. Η θέρμανση συμβάλλει στην ταχεία ωρίμανση των αυγών. Το θηλυκό βάζει τα αυγά και υφαίνει ένα κουκούλι γύρω από αυτά, το οποίο στη συνέχεια συνδέεται με τους αδένες αράχνη. Μετά την εκκόλαψη, σκοτώνει ένα κουκούλι.

Σημείωση!

Η γυναίκα δεν αφήνει ποτέ το κουκούλι χωρίς επιτήρηση, και αν απειλείται, οι απόγονοι είναι έτοιμοι να πολεμήσουν για αυτόν μέχρι θανάτου.

Από την βούληση, οι αράχνες ανεβαίνουν στην κοιλιά της μητέρας και τοποθετούνται εκεί σε διάφορα στρώματα. Και η γυναίκα γίνεται σαν αράχνη βατόμουρου. Στην κοντινή φωτογραφία μπορείτε να δείτε ποιο "πρότυπο" σχηματίζεται από τις αράχνες που κάθονται στη μητέρα. Ο συνολικός αριθμός των μόσχων μπορεί να φτάσει τα 100 τεμ.